امید - سکوت یلدا

[ و در خبر ضرار پسر ضمره ضبابى است که چون بر معاویه در آمد و معاویه وى را از امیر المؤمنین ( ع ) پرسید ، گفت : گواهم که او را در حالى دیدم که شب پرده‏هاى خود را افکنده بود ، و او در محراب خویش بر پا ایستاده ، محاسن را به دست گرفته چون مار گزیده به خود مى‏پیچید و چون اندوهگینى مى‏گریست ، و مى‏گفت : ] اى دنیا اى دنیا از من دور شو با خودنمایى فرا راه من آمده‏اى ؟ یا شیفته‏ام شده‏اى ؟ مباد که تو در دل من جاى گیرى . هرگز جز مرا بفریب مرا به تو چه نیازى است ؟ من تو را سه بار طلاق گفته‏ام و بازگشتى در آن نیست . زندگانى‏ات کوتاه است و جاهت ناچیز ، و آرزوى تو داشتن خرد نیز آه از توشه اندک و درازى راه و دورى منزل و سختى در آمدنگاه . [نهج البلاغه]

امید - سکوت یلدا

یلدا :: 83/9/20:: 4:48 عصر

امید

سالهاست که عشقم را در صندوقچه غبار آلود قلبم پنهان کردم وکلید این صندوق را در بطری تنهایی نهاده وبه دریای بی پایان امید شناور نمودم تا شاید مسافری با زورق مهتاب وبا کوله باری از محبت انرا از اب بر گیرد ونیاز نامه ام را بشناسد و به یاری ام بشتابد

اری این گونه ثانیه هارا میشمارم ودر حسرتکده غریب خود به انتظار نشسته ام