غروب غمگین - سکوت یلدا

[ و چون دهقانان انبار هنگام رفتن امام به شام او را دیدند ، براى وى پیاده شدند و پیشاپیش دویدند . فرمود : ] این چه کار بود که کردید ؟ [ گفتند : عادتى است که داریم و بدان امیران خود را بزرگ مى‏شماریم . فرمود : ] به خدا که امیران شما از این کار سودى نبردند ، و شما در دنیایتان خود را بدان به رنج مى‏افکنید و در آخرتتان بدبخت مى‏گردید . و چه زیانبار است رنجى که کیفر در پى آن است ، و چه سودمند است آسایشى که با آن از آتش امان است . [نهج البلاغه]

غروب غمگین - سکوت یلدا

یلدا :: 83/9/18:: 3:47 عصر

غروب غمگین

به هنگام غروب غمگین دستهایم را به مخمل نیلگون آسمان خواهم کشید وخورشید را به جشن ستاره ها خواهم برد وبه دریا خواهم گفت:با من مهربان باش! و با چوب زیتون بر شنهای ساحل خواهم نوشت که خوب من دوستت دارم